راحیـــــــــل
ای مردم: آیامی توانید جان هایتان رافداکنید؟ آیامی توانید جوانیتان رابه پای ارزش هایتان بریزید؟ آیاشماهم چون علی اکبرقادرید به خاطر باورهایتان بجنگید؟ یانگرانید که به سلامتیتان آسیب رسد؟ تاپای جان از عقایدتان دفاع میکنید یا تسلیم خواسته ی قدرت بزرگتر ازشما ولی کوچکتراز پروردگارجهانیان میشوید؟ آیامانند من همان اول راه میترسید؟ چون 72 تن هستید یاچون کوفیان؟ اخم ابن زیادها شمارا ازاهدافتان بازنمی دارد؟ مگرمن وشما چه کم ازعلی اکبر داریم؟مگرهمه اشرف مخلوقات خدانیستیم؟ اشک هایمان نمی ریزد.دلمان نمی سوزد.سنگ شده ایم؟ یانمی دانیم که جهان پرشده از شمرها،یزیدها... وروزی به خودمی آییم که خیلی دیراست،که سرافکنده ی مولامیشویم. آیااین ها که دردل داریم واقعا" باور وارزش است یا یا آموخته های بلا استفاده ی سالیان عمرمان؟ زنده نگه داشتن عاشورا گریه برای لب تشنگی آقا نیست به خدا. قصه ی کربلا درام مناسبتی این همه سال نیست به خدا. این همه سال محرم وصفر را زنده نگه داشتیم ولی...هنوز اندکی هدف رقم خوردن این حادثه ی بزرگ را نفهمیدیم.
| Design By : Pichak |
